جای تعجب داره !
دارم دوبار پشت هم پست می دم.
ولی این پست خیلی مختصره.

می خواستم بگم این وبلاگمو دوست دارم.
هم قالبشو ، هم مطالبشو.

بیشتر با اینش حال می کنم که خودم می نویسم.
احساس می کنم باید بنویسم.
دوست دارم بنویسم.
این خوبه.
اینطوری عالیه.

البته اون وبلاگمو هم دوست دارم. اونو از یه نظر دیگه. اون قدمتش بیشتره ، مطالب بیشتری داره. هرچند که مطالبی که خودم نوشتم خیلی کمه.

همین :)

نوشته های دیگران ()